Dom na skarpie, położony w pięknym krajobrazie, pośród zagęszczającej się wkoło zabudowy zaprojektowany został jako zazębiająca się struktura dwóch brył. Gdyńska dzielnica Chwarzno , leżąca w otulinie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, to w znacznej części malowniczy krajobraz morenowych wzniesień poprzecinanych wąwozami i porośniętych lasami. W sąsiedztwie nowego osiedla mieszkaniowego, a między istniejącymi tu wcześniej gospodarstwami, zaczęła powstawać cześć przeznaczona pod zabudowę jednorodzinną. Działka, na której zlokalizowany jest projekt, położona jest na skarpie, z ekspozycją na południe. Rożnica wysokości w kierunku spadku wynosi około 4m. Te nietypowe uwarunkowania, a także niezwykła panorama, jaka rozciąga się na dolinę, stały się przyczyną poszukiwań formy, która najpełniej może interpretować istniejący stan. Inwestor oczekiwał klarownego podziału funkcjonalnego, kompaktowego, ale dającego w przyszłości możliwość podziału na dwa niezależne mieszkania. Koncepcja domu polega na utworzeniu prostej kompozycji, z której wynika funkcja oraz układu funkcji z której wynika forma.  Kubatura jednej z części zazębia i dopełnia kubaturę drugiej. Przenikające się formy widoczne są tak na zewnątrz budynku jak i w jego wnętrzu. Dom otwiera się na południe czyli przestrzeń z ekspozycją widokową. Tam też zlokalizowano strefy dzienne. Strefy nocne są zaś skierowane ku bardziej zamkniętej części północnej i wschodniej. Od zachodu zlokalizowano taras który jest przedłużeniem wnętrza i łącznikiem z krajobrazem. Cała bryła utrzymana jest w nienachlanej estetyce białych ścian nawiązujących do gdyńskiego modernizmu. Dopełnieniem elewacji jest zastosowanie szklanych elementów okładzin i stolarki. Dynamika bryły, jej dialog z otoczeniem i ukształtowaniem terenu dają wrażenie spójności, mimo zdecydowanych form. Ten dialog pozornych sprzeczności kreuje unikatową przestrzeń, która nie przytłacza. Jest zaś pełnym wykorzystaniem potencjału i podkreśleniem zalet lokalizacji.